Eerst theorie:
Anne kent ELKE spier die in een paard zit. Ze begint met het tekenen van een paar cirkels op het bord en naarmate ze meer spieren intekent, begint het steeds meer op een paard te lijken. De namen van die spieren ben ik alweer kwijt, maar het was iets als: Asterix, Obelix en Idefix.
Toen kwam de praktijk.
Eerst met een paar ruiters (of ja, amazones)... maar het blijkt ook te werken met menners. En... dat ben IK!
Ik mocht dus rondrijden terwijl Anne strenge aanwijzingen gaf. "Niet je rug zo bollen!", "Schouders ontspannen".
Er waren ook toeschouwers, waarvan sommigen (eentje dan) er niet ECHT op gekleed waren.
of ECHT NIET .... :)
Op het laatst stapte Anne er ook nog even bij op de kar en vond ze dat we ook nog even moesten galloperen. Ik verdenk haar er een beetje van dat ze het stiekem gewoon leuk vindt om mee te rijden.